Ik heb er last van. Ik heb er flink last van. Elke maand komt het weer terug. Waar ik nog het meeste last van heb is dat Robert er last van heeft. Nou ja, hij zelf misschien niet, maar hij heeft vooral last van mij. Het begint een paar dagen voordat mijn menstruatie start. Ik merk dat ik kritischer begin te worden. Vooral op het gedrag van Robert. Ik vind hem vervelend. Ik vind hem afstandelijk en bovenal komt hij ineens later thuis dan de rest van de maand (tenminste dat is even de peildatum op dat moment en misschien helemaal niet waar.) Het is net alsof hij bewust afstand neemt, omdat seks er toch niet in zit.

Wat gebeurt er met mij?

Tijdens mijn menstruatie gaat mijn zelfvertrouwen naar beneden. Ik begin te piekeren en ga uit balans. Ik krijg een kort lontje, ga in de aanval en het “zen” zijn begin ik te verliezen. Ook omdat ik mijn meditaties begin over te slaan. Eigenlijk vind ik mijn gedrag best vreemd. Op het moment dat ik meditaties het hardst nodig heb om bij mezelf te blijven sla ik juist dit soort dingen over. Dit geldt ook voor voeding. Ik ben een echte emotie-eter. Tijdens mijn menstruatie vind ik mezelf zielig. Dan mag ik best dat stuk chocolade, dat chipje en dat wijntje, want dat heb ik verdiend. In de week van mijn menstruatie stap ik geheel af van wat mij de rest van de maand beter afgaat. Een gezonde leefstijl en meer zelfvertrouwen.

Keuzes maken

Okay even een beetje concreet. Robert heeft een keuze gemaakt waar ik het niet mee eens ben. Ik baal er eigenlijk best wel van. Ik zal je de details besparen. Wat in ieder geval het gevolg is, is dat we elkaar negeren. Tenminste ik negeer hem. Dat is namelijk een hele mooie route om iemand pijn te doen (familiepatroon). We gaan het er in ieder geval niet over hebben. Al een paar dagen niet. Mama is namelijk boos. Ik merk wel aan mezelf dat alleen ik degene ben die dit kan veranderen, maar ik heb er nog even geen zin in. Laat maar lijden. Op de 2de dag van mijn menstruatie merk ik dat ik weer “normaal” kan nadenken. Ik zie ineens wat ik aan het doen ben. Wha, wat ben ik een irritant mormel! (neemt niet weg dat ik vanuit mijn optiek nog steeds vind dat hij een andere keuze had kunnen maken 😊) Ik bedenk me dat het nu wel klaar moet zijn. Ik stuur Robert een bericht Sorry met een hartje. Weet je wat ik terug krijg? Wat is er? Heb je schade aan de auto? Ik leg uit, nee schatje mijn gedrag. De app die ik terug krijg is: oh popje dat valt niet meer op hoor, ik hou van je. Het zat dus echt in mijn hoofd.

The work Byron Katie

Ik heb gebruik gemaakt van het “veroordeel je buren werkblad” van Byron Katie.

Een prachtige tool om eens te gaan analyseren wat er nu daadwerkelijk is gebeurd.

Een kleine introductie van het werkblad met mijn casus/mening.

  1. In deze situatie, wat maakt je boos, verwart je, doet je verdriet, of stelt je teleur? Waarom?

Ik ben boos op Robert, want hij doet niet wat ik wil.

  1. In deze situatie, hoe wil je dat hij verandert? Wat wil je dat hij doet?

Ik wil dat hij toegeeft dat ik gelijk heb.

  1. In deze situatie, welk advies wil je hem geven?

Dat hij zijn gezin op de eerste plek zet.

  1. Wat denk je van hem in deze situatie? Maak een lijstje (wees kleinzielig en veroordelend)

Ik laat mij nu even niet verleiden om dit hier op te schrijven, jullie kunnen hier vast zelf wel een invulling aan geven 😉

  1. En nu aan het werk!

Neem een stelling van jezelf om dit verder uit te werken. Als je hier wat gedrevener in bent pak je er 2 tot 4 stellingen.

Om het toe te lichten gebruik ik de stelling “Hij zet zijn gezin niet op de eerste plek”

Daar leg ik de volgende vragen tegenaan.

  1. Is het waar?
  2. Is het absoluut waar? (altijd voor iedereen?)
  3. Hoe reageer je, wat gebeurd er, wanneer je die gedachte gelooft?
  4. Wie zou je zijn als je deze gedachten niet langer zou hebben?

En dan komt eigenlijk ook een stukje kindertolken. Keer het om! Vervang alles wat je over de ander zegt in de “ik” vorm en lees dan nogmaals wat er staat. In mijn geval wordt de omkering zo: “ik zet mijn gezin niet op de eerste plek”. Okay, best heftig als ik dit zo lees, maar toch heb ik ervoor gekozen om de afgelopen dagen de spanning in het huis hoog te houden…

Hormoonexpert

Ik ben geen hormoonexpert, maar vind het wel belangrijk om op een andere manier naar mijn gedrag te kijken tijdens mijn menstruatie. Hier heb ik een keuze in. In voeding, in gedrag, in lief zijn voor mezelf, maar ook zeker voor de ander. Volgende maand ga ik mij echt inzetten om het anders te doen.

Naast moeder van 2 prachtige kinderen, Esmée van 8 en Seppe van 4 jaar, is Anja getrouwd met een hele leuke man. Ze is ondernemer in De Gelukkige Ouder, kinderyoga docent, huishoudster, vrouw, zus, vriendin, dochter van en nog veel meer.
“Al mijn hele leven heb ik het gevoel dat ik op een zoektocht ben. Een zoektocht naar mezelf en wat er bij mij past. Waar krijg ik energie van en wat wil ik bereiken in mijn leven?”