Zelfliefde rules in corona tijd

De eerste dagen na de boodschap dat de scholen dichtgingen was ik lam geslagen. Ik was vooral erg verdrietig om wat er gebeurt. Wat bizar is dit allemaal. Mijn gedachten zorgden voor angst. Angst dat ik zelf ziek zou worden, iemand uit mijn gezin of iemand die me nabij is.

Deze gedachten namen een loopje met me. Juist nu het belangrijk is om het geluk in mezelf te vinden. Door alle goede ideeën en challenges merkte ik dat ik echt helemaal overprikkeld was de eerste week. Hierdoor was ik niet in staat om mijn eigen momenten te pakken. Ik liet me leiden door overenthousiaste leerkrachten, sportscholen en andere instanties. Ik had er echt behoefte aan om zelf even mijn draai in dit gedoe te vinden. Wat voor draai het dan ook is.

Er wordt nu iets van mij gevraagd wat ik niet had verwacht. Wat ik ook niet had gepland. Of misschien toch wel? Ik wilde graag meer thuis zijn voor de kinderen. Een minder gehaast leven. Meer tijd kunnen besteden aan het eten en de huishouding. Voor mijn studie, om een boek te lezen of voor me uit te staren op de bank.

Misschien had ik mijn wens iets specifieker moeten maken. Mijn idee was namelijk niet om 24/7 met mijn kinderen te zijn. Om 4 dagen aan huis gekluisterd te zitten, omdat de kinderen verkouden zijn?

Toch brengt het ook weer iets heel moois. Ik krijg nu mee wat mijn kinderen op school leren. Waar ze tegenaan lopen. Ik heb de mogelijkheid om ze extra aandacht te geven. Om langer aan de eettafel te zitten. Om ze iets langer te laten liggen ’s ochtends. Om meer tijd te besteden aan die lastige rekensommen van Esmée en het trekken van stomme cirkels en idiote knutselwerkjes (volgens Seppe). Om wat langer met ze te gaan stoeien en een verhaaltje voor te lezen. Om samen te bakken met de super leuk uitgewerkte recepten van Laura’s Bakery. Er komt een creativiteit uit mij en ons. We toveren het huis om in een ridderkasteel en bouwen de tuin om in een gymparcours.

Ja ik heb nu een beetje een schema voor schoolwerk. Een overzicht waarin staat wat juf mama van ze verwacht en wanneer het “mama-tijd” is. Toch merkte ik vanochtend dat de kinderen moe waren. Wat van slag, dat ze hun juf, vriendjes en vriendinnetjes niet kunnen zijn. En ook niet mogen knuffelen met oma en pake en beppe. Kinderen zullen deze periode nooit vergeten, het is een nieuwe geschiedenis. Dat schoolwerk komt later deze wel. Ik ben geen juf, ik ben moeder. En deze moeder vindt het voor vandaag wel prima. Ga maar lekker buitenspelen of een spelletje doen.

Op dit moment is het belangrijk om erbij te blijven en juist tijd voor jezelf te pakken. Lief zijn voor jezelf en je eigen ruimte pakken waar dit mogelijk is. Sta ’s ochtends eerder op. Stel bijvoorbeeld een magic morning in, ga mediteren, doe yoga of een andere work-out, pak een boek, stel intenties voor de dag, maak een planning voor jezelf en de kinderen en houd je hier ook aan. Pak je eigen rustmoment op momenten dat je het even niet trekt. Kinderen zijn echt in staat om even iets voor zichzelf te doen. Op dat moment mag jij ook even op de bank zitten om een boek te lezen of deze blog. Het mag echt! Je bent een goede moeder als je zelf goed in je vel zit. Uit je slof schieten kan gebeuren, even niet weten hoe het allemaal moet is helemaal prima. Niemand weet het op dit moment. Vergeef jezelf, het is helemaal oké.

Lieve mensen ik wens jullie een hele gezonde tijd toe. Maak mooie herinneringen!

Naast moeder van 2 prachtige kinderen, Esmée van 8 en Seppe van 4 jaar, is Anja getrouwd met een hele leuke man. Ze is ondernemer in De Gelukkige Ouder, kinderyoga docent, huishoudster, vrouw, zus, vriendin, dochter van en nog veel meer.
“Al mijn hele leven heb ik het gevoel dat ik op een zoektocht ben. Een zoektocht naar mezelf en wat er bij mij past. Waar krijg ik energie van en wat wil ik bereiken in mijn leven?”