De afgelopen 3 weken zijn voorbij gevlogen. Wij zitten alweer op de helft van de schoolvakantie. Voor mijn gevoel heb ik ze sinds half maart al thuis zitten. De periode dat ze hier in het noorden volledig naar school zijn gegaan was echt minimaal. Net weer in het ritme om weer uit het ritme te gaan. Wat is het toch een bizarre tijd.

Op naar Tsjechië!

Voor de eerste keer sinds jaren hadden we voor dit jaar een plan. Het plan was om samen met mijn ouders naar Tsjechië te gaan. Mijn ouders zijn daar al vaker geweest. In een pittoresk plaatsje staat een prachtig huisje. Door mijn familie zijn daar al veel mooie herinneringen gemaakt. Wij waren daar nog nooit geweest. Dus het was de hoogste tijd. Nou ja eigenlijk niet. Mijn ouders zouden in juni al gaan. Dit leek in eerste instantie onverstandig. We hebben dan ook besloten om daar dit jaar niet naartoe te gaan. Het is wat het is.

Altijd last-minute

In januari krijg ik vaak al de vraag: waar gaan jullie naartoe deze vakantie? Dan geef ik meestal het antwoord dat ik geen flauw idee heb. Robert zegt elk jaar dat hij niet op vakantie wil en ik speel dit spel elk jaar mee. Uiteindelijk begint het tegen de vakantie wat te kriebelen en hebben we behoefte aan de zon. We kijken dan waar de aankomende 2 weken het goed weer is en daar zoeken we een vakantiehuisje. Afgelopen jaar was dat in Italië, het jaar daarvoor in Ermelo. Vakantie is voor ons echt mooi weer, zwemmen, lezen, beetje cultureel doen en vooral genieten met en van elkaar.

Het buitenland valt voor ons dit jaar af. Vooral met de stijging van het aantal Corona-patiënten blijven we liever in eigen land. We hebben al even het internet af zitten speuren. Zoals we dat nu zien is of alles vol of je hebt de keuze om er héél véél geld voor neer te leggen. Dat laatste zijn we niet van plan. Waarschijnlijk wordt het dit jaar toch echt Tuinesië. Aangezien de 1ste helft van de vakantie voorbij is gevlogen zullen we ons de laatste 3 weken ook echt wel gaan vermaken.

Balans voor jezelf

Ik ben ontzettend goed in vakantie vieren. Heerlijk doen waar we zin in hebben. Niks doen, dagjes uit. ’s Avonds wat langer blijven zitten, chipjesavond, wijntje erbij, uitslapen, uitgebreid ontbijten, wat lekkers bij de koffie, heerlijk lunchen, vroeg in de middag weer aan de borrel en ga zo maar door. Na een paar dagen dit ritme te hebben gevolgd ben ik moe. Mijn lichaam is dicht geslipt door alle koolhydraten en heeft hier steeds meer behoefte aan. Ik heb een korter lontje en voel me opgeblazen. Ik heb altijd het “geluk” dat al deze koolhydraten in mijn buik gaan zitten. Hierdoor zie ik er meteen uit als een zwangere vrouw van 3 maanden. Altijd zo fijn als ik wil pronken in mijn nieuwe bikini….

Elk jaar trap ik er weer in en voel ik me weer vreselijk. Ik ben een echte emotie-eter (en drinker). Toch is het voor mij belangrijk om hier balans in te vinden. Anders ben ik op een gegeven moment niet meer te genieten. Het veranderen van mijn leefstijl vind ik heel lastig. Het is een patroon in mijn leven dat er al heel lang in zit. Toch zet ik door! Als ik namelijk zie wat voor effect het heeft op mij en mijn omgeving vind ik het belangrijk om balans te krijgen. Mijn kinderen spiegelen mij daar ook heel erg in. Gedrag wat je geeft, krijg je soms snoeihard terug.

Ik probeer elke avond een reflectiemoment te pakken. Waar ben ik dankbaar voor? Waar ben ik trots op? Hoe was mijn gedrag na het nemen van bepaalde voeding? Hoe voelde mijn lichaam aan? Voor mij is dit een zeer verhelderend moment om bijvoorbeeld de volgende dag andere keuzes te maken. En oh, wat ben ik trots op mezelf als ik een salade heb genomen in plaats van een burgermenu. Ik voel me daarna ook echt een stuk fitter. Toch ga ik zaterdag tijdens mama-Seppe dag wel een heerlijke pannenkoek eten 😉

Naast moeder van 2 prachtige kinderen, Esmée van 8 en Seppe van 4 jaar, is Anja getrouwd met een hele leuke man. Ze is ondernemer in De Gelukkige Ouder, kinderyoga docent, huishoudster, vrouw, zus, vriendin, dochter van en nog veel meer.
“Al mijn hele leven heb ik het gevoel dat ik op een zoektocht ben. Een zoektocht naar mezelf en wat er bij mij past. Waar krijg ik energie van en wat wil ik bereiken in mijn leven?”