Financiële onzekerheid staat zeker in mijn top 3 van grootste angsten. Ik ben een gewoontedier en vind het erg fijn als er eind van de maand een bedrag gestort wordt, zodat ik mijn vaste lasten kan betalen en leuke dingen kan doen. Ik heb mij hier jaren door laten leiden. Ik heb mijn keuzes hierop laten baseren. Maar nu doe ik het anders.

Altijd een baan gehad

Wat voelde ik me rijk toen ik mijn eerste salaris kreeg. Als dertienjarige werkte ik in een slagerij. Een prachtige baan met heel veel verantwoordelijkheid. Opstarten, afsluiten, de kas tellen en ook mijn eigen salaris uitbetalen. Bizar als ik terugkijk en zie wat voor verantwoordelijkheid en ook vertrouwen ik toen al kreeg. Van de één op de andere dag was de slagerij dicht en moest ik op zoek naar een andere bijbaan. Ik ben van bijbaan naar bijbaan gegaan en heb nooit zonder geld gezeten. Naast mijn studie werkte ik en ook na mijn studie had ik snel mijn eerste baan gevonden. Ik werkte al interim bij een detacheringsbureau. Ik noemde het altijd legaal baanhoppen met financiële zekerheid. Ik was namelijk in dienst van een organisatie. Op het moment dat ik geen opdracht had kreeg ik nog steeds betaald.

Ongelukkig zijn maar geen stappen nemen

Tijdens mijn zwangerschap ben ik in dienst gegaan bij een zorgverzekeraar. Al snel had ik door dat de baan die ik ooit zo ambieerde niet meer paste bij waar ik nu als mens stond. Toch durfde ik de stap niet te zetten naar wat ik wel graag wilde doen. Financiële onzekerheid maakt mij namelijk onzeker. De vaste lasten moeten namelijk betaald worden. Ik wil leuke dingen doen. Een cadeautje kopen als ik naar een verjaardag ga. Uit eten en een borrel drinken met vriendinnen. Weekendjes weg, nieuwe kleren en ga zo maar door.

Dat ik op een gegeven moment ongelukkig was met mijn baan en dat dat effect had op mijn gezin dat was minder belangrijk. Financiële zekerheid en misschien ook wel een stukje status. En ach ja, iedereen had wel eens mindere momenten in zijn baan toch?

Wanneer heb ik een probleem?

Terugkijkend verdiende ik veel geld, maar had ik weinig tijd en was ik ongelukkig. Toch durfde ik niet uit het systeem te stappen. Dit zorgde bij mij namelijk voor financiële onzekerheid en onrust.

En toen ging het universum zich ermee bemoeien. Ik werd letterlijk een handje geholpen. Mijn baan kwam te vervallen. Ik moest een andere keuze maken. Ik mocht kiezen of ik naar Apeldoorn ging of geen baan meer zou hebben. Vol overtuiging en overgave was het voor mij duidelijk. Ik ga niet naar Apeldoorn. Ik wil op zoek naar mezelf. Uit mijn comfortzone gaan en mijn angsten overwinnen. Elke fase waar ik nu in stap blijft bij mij zorgen voor onzekerheid en onbalans. Elke keer kom ik weer met deze angst in aanraking en probeer ik bij mezelf te blijven.

– Heb ik nu een probleem? NEE
– Heb ik morgen een probleem? NEE
– Heb ik volgende maand een probleem? NEE
– Heb ik over een half jaar een probleem? MISSCHIEN

Als ik over een half jaar een probleem heb, dan los ik het dan op. Het geeft mij de rust om nu te doen wat ik leuk vind. Om meer tijd te besteden aan mijn man en kinderen. Dat ik me nu volop kan storten in de opleidingen die ik volg. Dat ik in alle ontspannenheid kan meegaan met de stroom. Kan aanhaken waar ik nu wil, wat voor mij goed voelt.

De affirmatie die ik elke dag voor mezelf herhaal is “Ik ben vrij van angst”.

Naast moeder van 2 prachtige kinderen, Esmée van 8 en Seppe van 4 jaar, is Anja getrouwd met een hele leuke man. Op dit moment volgt ze een opleiding tot kindertolk en Holistisch Leefstijlcoach. Ze is ondernemer in De Gelukkige Ouder, kinderyoga docent, huishoudster, vrouw, zus, vriendin, dochter van en nog veel meer. “Al mijn hele leven heb ik het gevoel dat ik op een zoektocht ben. Een zoektocht naar mezelf en wat er bij mij past. Waar krijg ik energie van en wat wil ik bereiken in mijn leven?”