Al jaren is hij als internationaal chauffeur de hele week weg. Op het moment dat hij binnenland gaat rijden, krijg ik verwachtingen. Deze verwachtingen komen niet uit, waardoor ik gefrustreerd raak. En deze frustratie uit ik op degene die het dichtst bij me staat: Robert-Jan. Toch is hij niet degene die deze verwachtingen heeft gecreëerd, dat ben ik zelf.

Ik als naïeve 16-jarige

Vroeger, ja, ja, toen was er nog internet via de telefoonkabel. Er stond een wekker naast de computer, ik mocht maar 20 minuten.
Op het moment dat je namelijk op internet zat konden we niet meer bellen. Ik vond het fantastisch om te chatten. Er waren verschillende chatboxen waar je als puber met andere pubers kon kletsen. Op een gegeven moment ben ik aan de praat geraakt met een aantal jongens.

Als naïeve 16-jarige heb ik mijn mobiele nummer (die had ik toen al wel 😊) gegeven. Na een week belden ze me op. Een bijzonder gesprek waar ik op dat moment niet zoveel mee kon. De dag erna belde één van de jongens mij weer om zijn excuses aan te bieden voor het eerdere gesprek. Hartstikke lief natuurlijk!

Onze ontmoeting

Toch was er een klik. We spraken elkaar steeds vaker en ook steeds langer aan de telefoon. We besloten om met elkaar af te spreken. Onze woonplaatsen waren wat verder uit elkaar, dus ik dacht ‘laat hem maar mijn kant op komen’. We hadden een gezellige dag, maar voor mij was het op dat moment niet meer dan dat. Toch bleef hij maar bellen en langskomen en werd ik stapelgek op hem.

Hij was vrachtwagenchauffeur en ik nog een student en we zagen elkaar alleen in de weekenden. Mijn ouders vonden het in het begin vreselijk. Vooral als ik die kant op ging en voor de eerste keer ging vragen of hij mocht blijven slapen. Ik ben benieuwd wat ik zou zeggen als mijn dochter 16 is en deze vragen stelt.

En toen kwamen de verwachtingen

En nu zijn we al bijna 20 jaar bij elkaar. Hebben een geregistreerd partnerschap, 2 schatten van kinderen en zien we elkaar (zo goed als) elke dag. Tijdens de zwangerschap van Esmée heeft hij besloten om als binnenland chauffeur aan de slag te gaan. Dit was een hele verandering voor mij. En een kind en een man die elke dag thuis is.

Op dat moment zijn er van mijn kant ook verwachtingen gekomen. Als hij elke dag thuis is, kan hij ook meedraaien met het gezin. Esmée ophalen van de opvang, eten koken, stofzuigen en nog allerlei andere dingen die ik had bedacht. Dit was dus niet het geval. Hij maakte lange dagen en was vaak laat thuis. Ik merkte dat dit me ontzettend frustreerde en dat ik me irriteerde aan alles wat hij niet deed.

Hij had geen idee wat er aan de hand was. Ik had mijn verwachtingen namelijk nooit naar hem uitgesproken. Op een gegeven moment ben ik ‘op het balkon gaan staan’. Ik ben gaan kijken waar mijn frustratie vandaan kwam. Ik ben uit de situatie gestapt en heb deze van bovenaf bekeken. Daar kreeg ik het inzicht dat ik er op een andere manier mee om kan gaan. Geen verwachtingen hebben. Blij zijn als hij er een stofzuiger over heen haalt, in plaats van gefrustreerd als hij het niet doet. Vragen als ik wat van hem wil. En als ik wil dat hij het “NU” doet dat ook zeggen.

Als je meedoet in “de dans” heb je vaak niet door wat er gebeurd. Het is fijn om soms uit de situatie te stappen en deze op een andere manier te bekijken.

Naast moeder van 2 prachtige kinderen, Esmée van 8 en Seppe van 4 jaar, is Anja getrouwd met een hele leuke man. Ze is ondernemer in De Gelukkige Ouder, kinderyoga docent, huishoudster, vrouw, zus, vriendin, dochter van en nog veel meer.
“Al mijn hele leven heb ik het gevoel dat ik op een zoektocht ben. Een zoektocht naar mezelf en wat er bij mij past. Waar krijg ik energie van en wat wil ik bereiken in mijn leven?”